Szmit Łukasz. Doradztwo prawne i gospodarcze

USTAWA z dnia 27 sierpnia 2004 r. o zmianie ustawy o kosmetykach 1) (Dz. U. z dnia 30 września 2004 r.) Art. 1.  W ustawie z dnia 30 marca 2001 r. o kosmetykach (Dz. U. Nr 42, poz. 473 oraz z 2003 r. Nr 73, poz. 659, Nr 189, poz. 1852 i Nr 208, poz. 2019) wprowadza się następujące zmiany:   1)   w art. 3: a)  pkt 1 otrzymuje brzmienie: "1)  producent - przedsiębiorcę, który wytwarza i wprowadza kosmetyk do obrotu albo który wprowadza kosmetyk do obrotu, a także jego przedstawiciela oraz każdą osobę, która występuje jako wytwórca, umieszczając na produkcie lub dołączając do niego swoją firmę, znak towarowy lub inne odróżniające oznaczenie; za producenta uważa się także importera,", b)  w pkt 10 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 11 w brzmieniu: "11)  prototyp kosmetyku - pierwszy model lub projekt, nieprodukowany jeszcze seryjnie, którego kopia lub ostateczna modyfikacja stanowi kosmetyk.";   2)   w art. 4 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: "3.  Zakazuje się stosowania w kosmetykach substancji uznanych za rakotwórcze, mutagenne lub działające szkodliwie na rozrodczość, zakwalifikowanych do kategorii 1, 2 i 3 na podstawie przepisów o substancjach i preparatach chemicznych; substancje kategorii 3 mogą być stosowane w przypadku umieszczenia ich na listach, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 1-3.";   3)   po art. 4 dodaje się art. 4a w brzmieniu: "Art. 4a. 1.  Zakazuje się, w celu spełnienia wymagań niniejszej ustawy, przeprowadzania testów kosmetyków na zwierzętach. 2.   Zakazuje się, w celu spełnienia wymagań niniejszej ustawy: 1)   wprowadzania do obrotu kosmetyków: a)   testowanych na zwierzętach, b)   zawierających składniki lub ich kombinacje testowane na zwierzętach, 2)   przeprowadzania na zwierzętach testów składników kosmetyków lub kombinacji tych składników. 3.   Zakaz, o którym mowa w ust. 2...

ZARZĄDZENIE MINISTRA KULTURY I SZTUKI z dnia 9 września 1997 r. w sprawie warunków przenoszenia muzealiów. (M.P. z dnia 6 października 1997 r.) Na podstawie art. 29 ust. 2 ustawy z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach (Dz. U. z 1997 r. Nr 5, poz. 24) zarządza się, co następuje: § 1.  Muzealia mogą być przenoszone, jeżeli:   1)   warunki i sposób przenoszenia oraz przechowywania w nowym miejscu nie narażają przenoszonego przedmiotu na uszkodzenie, zniszczenie lub zaginięcie,   2)   jest dla nich opracowana dokumentacja naukowo-konserwatorska. § 2.  1. Przeniesienie muzealiów wymaga pisemnej zgody dyrektora muzeum. 2. Przed wydaniem zgody na przeniesienie zainteresowane strony powinny określić na piśmie wzajemne prawa i obowiązki związane z przeniesieniem muzealiów. § 3.  1. Przeniesienie muzealiów stwierdza się protokołem zdawczo-odbiorczym. 2. Protokół zdawczo-odbiorczy w szczególności powinien zawierać:   1)   nazwę i adres stron oraz imiona i nazwiska upoważnionych przedstawicieli,   2)   dokładny opis przenoszonych muzealiów (np. określenie materiału, techniki, wymiaru, czasu powstania, stanu zachowania itp.),   3)   sygnaturę inwentarzową, ewentualnie katalogową,   4)   wymagane warunki transportu,   5)   wymagane warunki przechowywania,   6)   wartość rynkową muzealiów w dniu przenoszenia,   7)   datę i miejsce sporządzenia protokołu. § 4.  Wszelkie prace konserwatorskie przy przeniesionych muzealiach mogą być wykonywane tylko za uprzednią pisemną zgodą muzeum macierzystego. § 5.  Strona wykonująca czynności związane z przeniesieniem obowiązana jest zachować szczególną staranność w celu zabezpieczenia przenoszonych muzealiów przed uszkodzeniem, zniszczeniem lub zaginięciem. § 6.  1. W razie przenoszenia muzealiów poza granice kraju, ich transport, niezależnie od...